Aby prowadzić działalność gospodarczą, musimy wysyłać produkty, dokumenty, broszury i inne materiały do klientów lub kontrahentów. Płacimy za wysyłkę, ale ważne jest, aby zrozumieć, jak należy obliczać koszty wysyłki. Kiedy firma coś zamawia, musimy również ponieść koszty wysyłki. Zarówno koszty wysyłki, jak i transportu są uwzględniane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Pozostałe koszty uzyskania przychodów

W większości przypadków koszty wysyłki można ująć w kolumnie kosztów uzyskania przychodów. Pamiętaj, że rejestr kosztów i przychodów może być wykorzystywany do rejestrowania przychodów, dochodów i kosztów działalności gospodarczej. Może być również wykorzystywana do ewidencjonowania kosztów poniesionych w celu zachowania lub zabezpieczenia źródeł przychodów. Zarządzenie Ministra Finansów w sprawie Księgi Przychodów i Rozchodów określa zawartość księgi. KPiR ma 17 kolumn, z których nr 11 przeznaczona jest na koszty. W kolumnie tej ewidencjonuje się koszty uboczne związane z zakupem towarów i materiałów handlowych, takie jak opłaty transportowe czy rozładunkowe. 13 – Koszty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, z wyłączeniem kosztów związanych z zakupem towarów (materiałów), kosztów zakupów incydentalnych oraz wynagrodzeń pracowników. Koszty ogółem wykazuje się w kolumnie KPiR nr 14.

Kolumna nr Kolumna nr 11 zawiera koszty związane z zakupem materiałów handlowych. Są to wydatki incydentalne

• Koszty transportu
• Koszty załadunku i rozładunku
• Koszty wysyłki
• Rosną koszty ubezpieczenia

Jak wygląda obieg dokumentów w firmie? Dowiedz się więcej na https://symcom.pl/jak-wyglada-obieg-dokumentow-w-firmie_grsr.a

Prawidłowe księgowanie kosztów wysyłki na fakturze

Faktura, na której wyszczególnione są koszty wysyłki, powinna być odpowiednio zaksięgowana przez przedsiębiorcę w momencie jej otrzymania. Jeżeli faktura dotyczy zakupu towarów w celu ich odsprzedaży, należy ją umieścić w kolumnie 10 rachunku zysków i strat. Koszty wysyłki, które zostały zafakturowane, powinny być zaksięgowane w kolumnie 11 jako koszty uboczne związane z zakupem towarów lub materiałów.

Ważne jest, aby odróżnić koszty wysyłki i transportu od innych wydatków. Można je również zaksięgować jako koszty uzyskania przychodu, ale nie w kolumnie 11, lecz w kolumnie 13 rachunku zysków i strat. Pozostałe wydatki obejmują:

• wydatki na media
• amortyzacja środków trwałych
• ubezpieczenie społeczne,
• koszty eksploatacji pojazdu
• koszty użytkowania pojazdu
• zakupione wyposażenie.

Jeżeli przedsiębiorca kupuje towary, które są niezbędne do funkcjonowania firmy (np. materiały biurowe), stosuje się inną metodę rozliczania kosztów wysyłki. Materiały biurowe, ale nie do odsprzedaży. W takich przypadkach koszty wysyłki związane z zakupem takich towarów należy ująć w kolumnie 13 rachunku zysków i strat.

Zdarza się, że otrzymujemy dwie oddzielne faktury za dostawę określonych towarów. Jedna faktura obejmuje zakup towarów, a druga – usługi transportowe. Może to powodować problemy dla księgowych, którzy mogą nie wiedzieć, jak zaksięgować koszty usług transportowych.

Zasady rachunkowości nakazują, aby w przypadku otrzymania dwóch faktur za produkty zakupione w celu odsprzedaży i jednej za koszty transportu, rozdzielić te wydatki w rachunku zysków i strat. Towary należy zaksięgować w kolumnie 10 – Zakupy towarów handlowych i materiałów, a fakturę za dostawę – w kolumnie 13 – Pozostałe wydatki.

Istnieje znacząca różnica między wydatkami wykazanymi w kolumnach 11 i 13 w rejestrze ZFŚS.

Aby rozliczyć wydatki pośrednie ponoszone w działalności gospodarczej, można wykorzystać zarówno kolumnę 11, jak i 13 rejestru ZFŚS. Koszty wysyłki powinny być ujęte w kolumnie 11 rejestru kosztów i wydatków. Jednak w praktyce dotyczy to tylko sytuacji, gdy są one związane z zakupem surowców do produkcji. Kolumna 13 rejestru kosztów i wydatków pozwala na zaksięgowanie kosztów działalności gospodarczej lub kosztów wynikających z tej działalności.

KPiR służy do księgowania kosztów dostawy produktów na podstawie dokumentów księgowych, takich jak faktury. Faktury muszą być archiwizowane w księgowości.

Pod koniec 2019 roku w życie weszły nowe przepisy w zakresie podatkowym. Pojawiły się nowe wartości KUP, czyli kosztów uzyskania przychodów oraz nowa ulga podatkowa dla osób, które nie ukończyły 26 lat. Wraz z tym społeczeństwo powinno zyskać. Od tego momentu zwykłe koszty uzyskania przychodu wzrosły do 250 zł, a podwyższone koszty do 300 zł do odliczenia podczas wyliczania wynagrodzenia z brutto do netto lub podczas wykonywania rozliczenia rocznego.

Do 26. roku życia

Osoby, które podjęły pracę przed ukończeniem dwudziestego szóstego roku życia otrzymały ulgę podatkową. Ich podatek względnie wynosi zero złotych. Względnie, ponieważ naliczane zero jest limitowane i obowiązuje wyłącznie do czasu osiągnięcia pierwszego progu podatkowego. Po jego przekroczeniu podatek jest naliczany na standardowych zasadach. Wielu młodych ludzi łączących naukę i pracę zyskało wyższe wynagrodzenie.

Nie zawsze to samo netto

Musimy rozróżnić kilka grup młodych osób, które mając taką samą kwotę wynagrodzenia brutto, po dokonaniu wszelkich obliczeń otrzymają inne netto. I tak na przykładzie osoby zatrudnionej na podstawie umowy o pracę, widzimy, że jako pracodawcą musimy potrącić wszystkie składki społeczne i zdrowotne, a ulga nastąpi wyłącznie w miejscu naliczania zaliczki na podatek dochodowych.

Najbardziej na nowym przepisie skorzystają studenci pracujący na podstawie umowy zlecenie. W przypadku takich osób, nie ma miejsca naliczanie ani składek społecznych ani zdrowotnych, oraz wspomnianego wcześniej podatku. W najlepszej sytuacji ich wynagrodzenie netto będzie takie samo, jak wynagrodzenie brutto z umowy. Muszą oni jednak spełnić kilka warunków, a mianowicie posiadać status studenta, co oznacza, że muszą być w trakcie nauki, okazać ważną legitymację studenta lub zaświadczenie z uczelni o kontynuowaniu studiów. Co ważne, status studenta traci się wraz z zakończeniem poszczególnych etapów nauki, mimo, że nadal posiadamy uprawnienia studenckie wynikające w posiadanej legitymacji, takie, jak zniżki na komunikację.

Szczególny przypadek studentów

Mam wrażenie, że ustawodawca całkowicie zapomniał o studentach zagranicznych, którzy kontynuują naukę w naszym kraju. W ich przypadku, mimo nieukończenia 26 roku życia, nie mają oni prawa do zastosowania ulgi z automatu. Może być to bardzo uciążliwe, ponieważ uzyskując informacje od swoich polskich kolegów mogą błędnie wnioskować, że ulga dla młodych również im przysługuje. Co oczywiście jest prawdą, o ile przedłożą zleceniodawcy certyfikat rezydencji podatkowej. W innym przypadku procent naliczania podatku nie będzie wynosił siedemnaście a dwadzieścia procent.

Ulga dla Młodych a prawa autorskie

Korzystanie z preferencyjnych, 50% kosztów uzyskania przychodu, z tytułu wykonywania pracy kreatywnej i związanej w związku z tym prawem autorskim do powstałego utworu, jest coraz bardziej popularne wśród programistów. Wielu młodych software developerów osiąga w związku z tym korzyści. Należy jednak pamiętać, że ulga dla osób do 26 roku życia oraz wysokość preferencyjnych kosztów uzyskania przychodu jest ograniczona. Jak już wcześniej wspomnieliśmy, limitem ulgi dla młodych jest przychód do limitu pierwszego progu podatku dochodowego. Ta sama kwotą ogranicza nas również w wysokości kosztów uzyskania przychodu z praw autorskich. Dlatego należycie bacznie pilnować wyliczeń, gdy dochodzi do łączenia obu ulg.

Inwestycja studenta

Na szczęście zarówno osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę oraz umowy zlecenie mogą pozyskać środki na dowolny cel w ramach pożyczek prezentowanych na https://www.bankier.pl/smart/chwilowki-od-18-lat-jakie-sa-oferty-dla-18-latkow-na-dowod. W celu uzyskania pożyczki nie trzeba przedstawiać żadnych zaświadczeń od pracodawcy czy zleceniodawcy. Wystarczy dowód osobisty, lub w przypadku cudzoziemców inny dokument potwierdzający tożsamość, jak na przykład karta pobytu, paszport lub id z Państwa pochodzenia. Dodatkowo do dokumentu wystarczy oświadczenie o uzyskiwanych dochodach lub potwierdzenie wpływu na konto wynagrodzenia. Niektóre instytucje finansowe w celu zminimalizowania formalności proszą o okazanie PIT11.

Z dniem 1 lutego bieżącego roku będą obowiązywać nowe przepisy dotyczące zasady korzystania z tzw. małego ZUS plus. Zmiana ta zwiększa limit przychodów uzyskiwanych z tytułu prowadzonej działalności pozwalający na korzystanie ulgi.

Zgodnie z znowelizowanymi przepisami w ramach tzw. małego ZUS plus składki na ubezpieczenie społeczne będą mogli opłacać przedsiębiorcy, których roczny przychód w  ubiegłym roku nie przekroczył kwoty 120. 000 zł. Limit w tej wysokości zapewne zwiększy liczbę osób, które będą mogły skorzystać z ulgi.

Aby od 1 lutego 2020 roku ustalić podstawę wymiaru składek społecznych w ramach małego ZUS plus, przedsiębiorca musi obliczyć średni miesięczny dochód z działalności gospodarczej uzyskany w poprzednim roku kalendarzowym i  uzyskany wynik pomnożyć przez współczynnik 0, 5. Wynik zaokrągla się do pełnych groszy. Wyliczona tą metodą kwota nie może być wyższa niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego i  nie niższa od 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia.

W celu skorzystania od 1 lutego z małego ZUS plus przedsiębiorca musi przekazać do ZUS stosowne dokumenty. Zgłoszenie do małego ZUS plus musi nastąpić do końca lutego albo do ostatniego dnia miesiąca, w którym rozpoczęto lub wznowiono działalność gospodarczą. Z kolei zaś, jeśli w styczniu 2020 roku prowadzący działalność korzystał już z małego ZUS i jednocześnie spełnia warunki do tej ulgi od 1 lutego 2020 roku nie musi przekazywać dokumentów zgłoszeniowych. Dokumenty rozliczeniowe za luty tego roku dostarczy z nowo ustaloną podstawą wymiaru składek.

Poza zgłoszeniem, przedsiębiorca powinien przekazać do ZUS także informację o:

• formie opodatkowania w ubiegłym roku kalendarzowym,
• rocznym przychodzie i dochodzie z działalności gospodarczej, w tym przychodach i dochodach uzyskanych w czasie obowiązywania wskazanej formy opodatkowania,
• podstawie wymiaru składek emerytalno-rentowych w danym roku kalendarzowym.

Tak jak dotychczas z małego ZUS plus od 1 lutego 2020 roku nie mogą korzystać przede wszystkim przedsiębiorcy, którzy w poprzednim roku rozliczali się w formie karty podatkowej i korzystali ze zwolnienia sprzedaży od podatku VAT.

Okres korzystania z ulgi nadal pozostaje ograniczony do 36 miesięcy w ciągu 60 miesięcy prowadzenia działalności gospodarczej.